گاهی وقتا چه ساده عروسک میشیم............ نه لبخندی ...............نه شکایت میکنیم ......... فقط سکوت .
خدایا به من توفیق تلاش در شکست صبر در نا امیدی رفتن بی همراه جهاد بی سلاح کار بی پاداش فداکاری در سکوت دین بی دنیا مذهب بی عوام عظمت بی نام خدمت بی نام ایمان بی ریا خوبی بی خود تنهایی در انبوه جمعیت و دوست داشتن بی آن که دوست بداند عطا کن ...................
بیایید عادت کنیم به چیزی عادت نکنیم................
زندگی ریاضیات است ..... خوبی ها را جمع کن دعوا ها را کم کن شادی هارا ضرب کن درد هارا تقسیم کن نفرت هارا زیر رادیکال ببر و عشق را به توان برسان...........................................................
کار های تکراری ما نشان دهنده ی شخصیت ماست............................
اشتباه من غلط املایی بود ............
اورا نوشته بودم همدرد.............
گویا او هم درد بود.............
نظرات شما عزیزان: